Stuur dan je reactie naar:
Marion van den Hurk
In het bestuurlijk akkoord geestelijke gezondheidszorg 2019-2022 (hoofdlijnenakkoord ggz) zijn afspraken gemaakt om het contracteren in de ggz te bevorderen. Bij partijen van het hoofdlijnenakkoord leven verschillende beelden over of en in hoeverre er verschillen bestaan tussen de gecontracteerde en niet-gecontracteerde ggz wat betreft de doelmatigheid. Wij hebben in opdracht van VWS kwalitatief onderzocht welke verklaringen er zijn voor mogelijke verschillen in doelmatigheid.
Het doel van het onderzoek was te duiden welke oorzaken ten grondslag liggen aan de geconstateerde verschillen in de kosten per patiënt tussen gecontracteerde en niet-gecontracteerde ambulante verslavingszorg, ambulante behandeling van somatoforme stoornissen en klinische angstbehandeling. Daarnaast was de vraag wat de (specifieke) redenen (voor de zorgaanbieder en/of zorgverzekeraar) zijn om niet te contracteren. Met een objectiever beeld over de inhoud van de gecontracteerde en niet-gecontracteerde ggz hoopt de werkgroep contractering beter invulling te kunnen geven aan de afspraken uit het hoofdlijnenakkoord.
We hebben dit onderzocht via individuele gesprekken met zorgaanbieders en zorgverzekeraars. In de gesprekken met zorgaanbieders zijn we ingegaan op het perspectief van hun cliënten. De bevindingen uit de individuele gesprekken hebben we voor bredere toetsing en validatie voorgelegd aan een focusgroep van zorgverzekeraars en een focusgroep van zorgaanbieders.
Uit het onderzoek bleek dat het wel of niet gecontracteerd zijn niet dé verklarende factor is voor de kostenverschillen tussen zorgaanbieders. Het verhaal achter geconstateerde kostenverschillen verschilt per zorgaanbieder, gecontracteerd of niet-gecontracteerd, kleiner of groter. Het perspectief op mogelijke verklaringen voor kostenverschillen zoals doelmatigheid, kwaliteit en effectiviteit verschilt tussen zorgaanbieders en zorgverzekeraars en ook tussen zorgaanbieders onderling. Als we de verschillende perspectieven met elkaar verbinden ontstaat het beeld van een complex zorgveld waarin de verschillende partijen beelden over elkaar en verwachtingen van elkaar hebben. En waar ook begrip is voor ieders positie.
Uit ons onderzoek kwam naar voren dat het al dan niet in gesprek zijn tussen zorgverzekeraar en zorgaanbieder mogelijk invloed heeft op het besluit van een zorgaanbieder om al dan niet een contract aan te gaan met een zorgverzekeraar en op het wederzijds begrip voor elkaar. Onze aanbevelingen om de contracteringsgraad te bevorderen zijn dan ook te zoeken naar mogelijkheden om de zorginkoop meer in dialoog tussen zorgverzekeraar en zorgaanbieder tot stand te laten komen.
Lees hier het volledige rapport.